خشم کودک و راه های مقابله با عصبانیت

خشم کودک و راه های مقابله با عصبانیت

خشم چیست؟

خشم یک پاسخ طبیعی و قابل قبول به شرایط و موقعیتی است که در آن فرد در آن دچار ناکامی شده و یا احساس خطر می کند.

اکثر کودکان گاهی اوقات دچار کج خلقی یا خشم می شوند.
اگر زمانی که بی حوصله و غیر منعطف باشند، از آن ها کاری بخواهید که انجام دهد ممکن است از کوره در بروند. اما وقتی بچه ها مرتبا خشمگین می شوند یا نمی توانند عصبانیت خود را کنترل کنند ممکن است این مسئله غیر معمولی باشد.

تفاوت بین خشم و پرخاشگری

خشم یا عصبانیت یک احساس درونی است در حالی که پرخاشگری نوعی خشم است که از طریق رفتار بروز می کند. با این حال، این دو اغلب اشتباه گرفته می شوند.
افراد از خشم یا عصبانیت خود به عنوان دلیل استفاده می کنند تا به شیوه ای پرخاشگرانه عمل کنند. در واقع پرخاشگری یک تصمیم است.
خشم نا خواسته اما پرخاشگری عمدی و ارادی است. احساس خشم درونی و غیر قابل مشاهده اما پرخاشگری برای دیگران قابل مشاهده است.

رفتار پر خاشگرانه می تواند به صورت مشت زدن، ضربه زدن، کشیدن موها، گاز گرفتن، شکستن چیزها، صدمه زدن به حیوانات و مواردی از این دست باشد.

خشم یا عصبانیت یک احساس درونی است در حالی که پرخاشگری نوعی خشم است که از طریق رفتار بروز می کند.

نشانه هایی که خشم کودک را بیش از یک رفتار معمولی نشان می دهد:

۱. خشم ها و طغیان های کودک شما در سنین مورد انتظار واقع می شود. (حداکثر حدود ۷ یا ۸ سال)

۲. رفتار کودک برای خودش یا دیگران خطرناک باشد.

۳. رفتار کودک در مدرسه باعث ایجاد مشکلات جدی شده و معلمان به شما می گویند که او از کنترل خارج شده است.

۴. رفتار او در توانایی او برای همراهی با بچه های دیگر مشکل آفرین است و همیشه از برنامه های بازی و جشن های تولد محروم است.

۵. تنش ها و نافرمانی های او باعث ایجاد چالش های زیادی در خانه شده و زندگی خانوادگی را مختل می‌کند.

۶. این موضوع او را ناراحت می کند زیرا احساس می کند نمی تواند عصبانیت خود را کنترل کند و این باعث می شود احساس بدی نسبت به خود نشان دهد.

چه عواملی باعث خشم کودکان می شود؟

عصبانیت در کودک ممکن است ناشی از عوامل مختلفی باشد. حتی عوامل عصبانیت از کودکی به کودکی دیگر متفاوت است. بنابراین نمی توان به طور قطعی هیچ عامل یا فاکتور خاصی را طبقه بندی کرد زیرا عصبانیت اصلی ممکن است مختص کودک شما باشد و علت خشم در هر کودک ممکن است منحصر به فرد باشد.

علب خشم در کودک عبارتند از:

شرایط دشوار

کودک شما به این دلیل ممکت است عصبانی باشد زیرا قادر به مقابله با موقعیت هایی که در زندگی اش اتفاق می افتد نیست. کودکان باید چیز های زیادی در زندگی بیاموزند و به کار ببندند
مثل: چگونگی رفتار کردن با بزرگتر ها ، استفاده صحیح از اشیاء ، انجام کارهای روز مره و…

اگر آن ها نتوانند خودشان را با شرایط منطبق کنند، ممکن است از این ناتوانی احساس خشم کنند و نا امید شوند و اگر این ناتوانی ها ادامه پیدا کند او سرخورده می شود و در نتیجه دچار تنش و پرخاشگری می شود.

رویداد های خاص

گاهی اوقات وقوع یا عدم وقوع یک رویداد خاص می تواند موحب عصبانیت در کودک شما بشود. این وقایع می تواند اتفاقات روزمره مثل یک حرکت ناعادلانه دوستش در بازی ،یا خاطره نخریدن اسباب بازی مورد علاقه او باشد.
این وقایع ناچیزند اما می تواند کودک شما را بدون هیچ گونه علائم هشدار دهنده خشمگین کند.

عدم امنیت

وقتی کودکان احساس عدم امنیت کنند و یا والدین شان نسبت به بازی کردن و گذراندن وقت شان با کودکشان بی توجه باشند ، خشمگین می شوند و رفتارهای پرخاشگرانه از خود بروز می دهند.

انرژی بیش از حد

برخی از کودکان انرژی زیادی دارند و راه تخلیه این انرژی ها فعال نگه داشتن آن ها از نظر جسمی است. در صورتی که این انرژی های اضافی استفاده یا تخلیه نشوتد ممکن است موجب خشم در کودک شما بشود. بنابر این لازم است که زمانی را برای کودک در نظر بگیرید تا مشغول فعالیت در فضای بازی شود.

الگو گیری کودکان از والدین

کودکان معمولا از والدین شان تقلید می کنند. اگر والدین با کوچکترین تحریکی عصبانی شوند ، فرزندان شان به احتمال زیاد پیرو رفتار آن ها خواهد بود و بسیاری از احساسات دیگر چون نا امیدی ، خشم و پرخاشگری را از شما تقلید خواهد کرد.
بنابراین هنگام تنش آرامش خودتان را حفظ کنید و رفتار متضادی را نسبت به وضعیت تنش زا انتخاب کنید.فرزندان شما با مشاهده رفتارتان یاد می گیرد که در زمان جوانی خودش هم همین رفتارهای شما را انجام دهند.

خاطره یک ناکامی

گاهی اوقات کودک شما از عدم توانایی دستیابی به چیزی در گذشته می تواند خشمگین شود. مثلا ممکن است فرزند شما ناگهان به یاد بیاورد روزی را که از شما درخواست کرده اسباب بازی مورد علاقه اش را بخرید و شما این کار را نکردید و او عصبانیت را دوباره به یاد حوادث گذشته به یاد می آورد.کتاب زیر می تواند در شناخت علل خشم کودکان و چگونگی برخورد با آن ها به شما کمک کند.

چگونه با خشم کودک تان مقابله کنیم؟
راهکارهای مقابله با خشم کودک

صبور باشید!

صبر و شکیبایی کلید برخورد با چنین موقعیت های پر تنش میان شما و فرزندتان است.
آگاهی و دانستن اینکه در این موقعیت ها بهتر است چه برخوردی با فرزندتان داشته باشید می تواند از نا امیدی و خشم در فرزندتان جلوگیری کند. سعی کنید رفتار خود را به زبان ساده و مشابه با کودک تان توضیح دهید.

به فرزندتان فرصت دهید تا دلیل رفتار یا خشم خود را برای شما توضیح دهد.

در یک موقعیت مناسب با کودک خود صحبت کنید و به طور واضح تاثیرات مخرب عصبانیت و خشم را بر روی زندگی و سلامتی او توضیح دهید.

بین احساسات و رفتار تفاوت قائل شوید!

خشم یک احساس عادی و طبیعی است اما خیلی از کودکان تفاوت خشم و رفتار پرخاشگرانه را نمی دانند. به او آموزش دهید که چگونه احساساتش را از هم جدا کند و آن ها را بشناسد. به او بگویید عصبانیت طبیعی است اما “زدن” کار درستی نیست. به او کمک کنید وقتی احساس خشم می کند آن را کنترل کند.
گاهی اوقات رفتار پرخاشگرانه ناشی از انواع احساسات ناراحت کننده مثل غم و اندوه یا خجالت است. در مورد این احساسات با کودک صحبت کنید و او را نسبت به این احساس ها به مرور آگاه کنید.

الگوی مناسبی برای مدیریت خشم کودک باشید!

بهترین راه برای آموزش اینکه چگونه با عصبانیتش مقابله کند نشان دادن چگونگی برخورد خودتان هنگام مواجهه با عصبانیت تان است.

اگر‌ کودک ببیند که والدینش کنترل شان را در مواجهه با خشم از دست داده اند بی شک او هم همین کار را خواهد کرد‌. اما اگر ببیند که شما نیز با احساسات خود به گونه ای ملایم تر و مهربان تر کنار می آیید او هم به همین نتیجه می رسد.