کمبود محبت در کودک

کمبود محبت در کودک

محبت کردن و محبت دیدن یکی از نیازهای مهم انسان ها است و به نوعی می توان گفت یگانه چیزی است که بزرگ و کوچک ، پیر و جوان نمی شناسد . اهمیت محبت به گونه ای است که چنانچه در سال های نخست زندگی مان محبت کافی را دریافت نکنیم ، بعد ها نیز کم اهمیت شمردن محبت در رفتار ما متجلی شده و نمودار می گردد .
اکنون که با اهمیت این مهم به صورت گذرا آشنا شدیم ، به شرح محبت به کودکان و نقطه مقابل آن، اهمیت کمبود محبت در کودک می پردازیم .

اهمیت مهرورزی و کمبود محبت بر شخصیت کودک :

مهرورزی به کودک از واجبات تربیت او می باشد . چرا که عمده شخصیت کودک بستگی به میزان محبت دیدن او و یا کمبود محبت در کودک دارد . باید با زبان کودک آشنا بود ! زبان کودک زبان بازی و نرم خویی است . او آنقدر غرق دنیای کودکانه خویش است که می توان گفت از غوغا و هیاهوی جهان به طور مطلق فارغ است . حال تصور کنید این کودک ناآشنا با دنیای بزرگترها و نا آشنا با مشکلات ، از ما چه انتظاری دارد ؟ کودک دوست دارد ما همواره به زبان کودکی با او حرف بزنیم !

محبت کردن به کودک به سلامت روان و خوش خلقی او در آینده کمک می کند . درواقع می توان گفت محبت کردن به کودک مهم ترین نکته و مهم ترین نیاز تربیتی اوست. کمبود محبت در کودک و یا توجه و مهرورزی به کودک ، دو فاکتور مهم تعیین کننده ی خلق و خوی کودک در آینده با اطرافیان می باشد . کودکی که همانند خمیربازی می توان وجودش را با محبت ساخت و از او انسانی بامحبت و نرم خو ساخت را هرگز نباید با خشم و بدرفتاری از خود راند .

مطالعه بیشتر: بازی برای کودک و تفریح برای نوجوان

فراموش نکنید که بازتاب نوع رفتار شما با کودک در آینده به خود شما و اطرافیانش بر می گردد ، بنابراین از شما می خواهیم با محبت کردن ، لبخند زدن ، فراهم کردن آرامش کودک ، در آغوش گرفتن کودک و این قبیل ابزار زبانی مناسب ، از او فردی مهربان بسازید !

هر اندازه که به کودک خود محبت نماییم ، او نیز یاد می گیرد آرامش خود را حفظ کرده و به ما محبت نماید .

هیچ گاه با ابزار زبانی نامناسب و هم چنین تنبیه فیزیکی ، از کودک خود یک هیولا نسازید !

همواره با هر رفتار خود به این بیاندیشید که من دارم چه چیزی را به کودک خود یاد می دهم که می تواند در آینده بر شخصیت او تاثیر شگرفی داشته باشد . بنابراین تا جایی که می توانید سعی کنید کودک با کمبود محبت در کودکی مواجه نشود تا در آینده بتواند به درستی با اطرافیان خود برخورد نماید و سلامت روان بالایی داشته باشد .

هرگز فراموش نکنید هر اندازه که کودک در آرامش بزرگ شود ، به همان اندازه مهرورز و مهربان خواهد شد .

هرگز فراموش نکنید هر اندازه که کودک در آرامش بزرگ شود ، به همان اندازه مهرورز و مهربان خواهد شد .

کودکی که از محبت کافی توسط والدین خود اشباع شود ، در آینده به فردی خوش قلب ، نوع دوست و مهربان تبدیل می شود . چنین فردی به هنگام بزرگسالی ، با کلیه افرادی که با آنها در ارتباط است از قبیل : پدر،مادر،همسر،فرزند و… به درست ترین شکل ممکن برخورد می کند چون ادبیات تربیتی او شامل خشم ، غضب ، خشونت ها و در نهایت دارای کمبود محبت در کودکی نبوده است .

این در حالی است که هر اندازه کودک دارای عقده های روانی باشد ، به همان میزان هم احتمال انحراف او ، خشم ، زورگو شدن او و …. در آینده در او تشدید می شود.

آثار جبران ناپذیر کمبود محبت در کودک و آینده اش :  

زمانی که فرزند شما با کمبود محبت در کودکی مواجه شده باشد ، در رفتار او عواملی چون عدم اعتماد به نفس ، دوست نداشتن خود ، مشکل در انتخاب نمودن معاشران و… دیده می شود . اکنون به شرح این آثار کمبود محبت در کودکان

می پردازیم.

1. روابطی که ایمن نیستند 

یکی از نتایج کمبود محبت در کودک ، وابستگی شدید به طرد کردن افراد در روابط آینده اش می باشد.

درواقع چنین فردی در آینده، نمی تواند روابط ایمنی را تجربه نماید و در روابط خود به خصوص روابط عاشقانه و یا دوستانه ، همواره احساس می کند که بباید از افراد دوری کند و از صمیمی شدن هراس دارد ، درواقع نوع وابستگی او به افراد از نوع دور کردن افراد از خود است . به نقطه ی مقابل این رفتار بیندیشید ؛ فردی را در نظر بگیرید که در روابط خود احساس امنیت می کند و به راحتی می تواند پاسخ گوی محبت درست و به جای دوستان خود باشد .

مطالعه بیشتر: جدایی از والدین و برخورد صحیح با اضطراب کودکان

2.دوست نداشتن خود

یکی دیگر از آثار کمبود محبت در کودک در آینده ، دوست نداشتن خودشان است . در این حالت فرد از عملکرد خود احساس خوبی ندارد و در نهایت نه می تواند با خود دوست باشد و نه با دیگران دوست باشد و نه قادر به محبت کردن صحیح به دیگران است . برای اجتناب از این امر سعی کنید در دوران کودکی با فرزند خود به خوبی و در آرامش رفتار کنید.

تا جایی که امکان دارد از انتقاد کردن فرزند خود در دوره ی کودکی و یا مقایسه کردن رفتار کودکانه او با دیگران دوری کنید.

3. به سختی اعتماد نمودن

یک فرد نرمال فردی است که همواره در برخورد با افراد حسن نیت داشته باشد مگر آنکه خلافش ثابت شود و یا به شناخت صحیح افراد از قبل رسیده باشد!

فرزندانی که با کمبود محبت در کودکی و خشونت مواجه شده باشند ، ممکن است در آینده به هیچ وجه نتوانند به دیگران اعتماد کنند و همواره در برخورد با دیگران وسواس زیادی به خرج دهند که این فرآیند عدم اعتماد، بدبینی نام دارد و در دراز مدت مشکل ساز است .

4. اشکال در حد و حدود و خط قرمز گذاشتن ها

کمبود محبت در کودک ، می تواند منجر به عدم درک و عدم شناخت فرزند در حد گذاشتن های معاشرتی اش بشود.

چنین فردی در آینده به اشتباه به این تفکر اعتقاد پیدا می کند که هرگونه معاشرتی حتی صحبت کردن معمولی و دوستی سالم با همسالانش اشتباه و خارج از حدود است .

5. مشکل در انتخاب و برخورد با همسر و همسالان

فردی که در دوران کودکی با ضربه روحی مواجه شده باشد ، درواقع کمبود محبت در کودکی را تجربه کرده باشد ، در ضمیر شناختی او تاثیر زیادی می گذارد ! او گمان می کند که همواره دوستان و یا حتی همسرش درآینده باید کمبود محبت های کودکی او را جبران نمایند و برایش مادری و یا پدری کنند و حتی عادت می کند کارهای کوچک و شخصی اش را همسر یا دوستانش برایش انجام دهند . در این هنگام او علاقه شدیدی به جبران کمبود محبت های دوره کودکی اش از جانب اطرافیانش به ویژه نزدیک ترین افراد به او دارد . بازتاب چنین عادتی چیزی جز مشکل در انتخاب نمودن دوستان و همسر ،هم چنین مشکل در نوع برخورد با دوستان و نوع انتظارات خود از نزدیکان نخواهد بود .

6. منزوی شدن و وسواسی بی اندازه فرد

فردی که در دوره ی کودکی با کمبود محبت مواجه شده باشد به واسطه ی هراس از برخورد آدم ها با او ، به فردی بی اندازه منزوی تبدیل می شود . فردی که کمبود محبت در دوره ی کودکی داشته باشد به دلیل آن که شاهد رفتارهای بد و خشم والدین و یا اطرافیان خود بوده است، از برقراری ارتباط با دیگران می ترسد چرا که الگوهای رفتاری نامناسبی در ذهن او شکل گرفته است که باعث حساسیت بی اندازه و بدبینی او به نوع رفتار دیگران با او شده است .

7. عدم سازش با دیگران یکی از نتایج کمبود محبت در کودک و دروان کودکی اش

عدم صلح و داشتن ستیز با دیگران یکی از بازتاب های بدرفتاری با فرزند در دوره ی کودکی می باشد .

فردی که در زمان حساس کودکی ، از جانب والدین خود ، کمبود محبت را لمس کرده باشد، وجودش پر از عقده های روانی و خلا های جبران نشده است ، بنابراین تنها پاسخی که او می تواند در برخورد با دیگران داشته باشد، عدم تعادل و عدم سازش با دیگران است . او نمی تواند تفکرهای دیگران را بپذیرد و به آن احترام بگذارد چرا که درک درستی از مفهوم حفظ آرامش در روابط خود ندارد.

8. مهر طلب شدن فرد و علاقه مند به توجه بی اندازه

محبت به دیگران خوب است اما همانند هرچیز دیگری ، تعادل و اندازه ای دارد . اینکه دیگران را دوست داشته باشیم ، به آنان احترام بگذاریم ، به آرامی ، روی خوش و تبسم با آنها سخن بگوییم ، امری بسیار پسندیده و درست است .

اما گاه افرادی را می بینیم که تمایل زیادی به جلب توجه دیگران دارند ، به گونه ای که اگر کسی آن ها را نادیده بگیرد بسیار ناراحت می شوند . چنین افرادی را با نام مهر طلب می شناسیم . درواقع فرد مهر طلب می کوشد خلا های کمبود محبت کودکی خویش را در دیگران جست و جو کند ، درواقع به نوعی شخصیت چسبنده به دیگران تبدیل می شود .

9. ظلم و زورگویی به دیگران نتیجه کمبود محبت در کودک و دروان کودکی اش

اگر می خواهید فرزندی نرم خو تربیت کنید و در آینده شاهد دیکتاتوری او نباشید ، قطعا باید زمینه ی این امر را در کودکی برای فرزند خود فراهم کرده باشید . مهیا کردن یک فضای امن عاطفی و محبت کردن به کودک می تواند در شکل گیری شخصیت سالم او نقشی اساسی را ایفا نماید . لطفا این نکته مهم را نادیده نگیرید که همواره باید به کودک خود توجه نمایید و نیازهای عاطفی او را فراهم کنید ، دوست و همدل او باشید، چرا که نوع رفتار شما با کودک شخصیت آینده ی او را می سازد . اگر می خواهید کودکتان درآینده به فردی مهاجم و زورگو تبدیل نشود ، هرگز خشونت را به او فرا ندهید.

مطالعه بیشتر: آموزش مهارت جرات مندی به کودک برای گرفتن حق

10. فساد اخلاقی و بی بند و باری جنسی فرد

محبت کردن به کودک تضمین کننده ی الگوهای رفتاری و سلامت روحی فرد درآینده خواهد بود . دختر و پسری که از طرف والدین خود توجه و محبتی را دریافت ننموده باشند ممکن است به دنبال جبران این کمبود محبت در بیرون از خانه باشند . این جبران می تواند در قالب علاقه متعدد به دوستی با جنس مخالف باشد و در حالت حادتر ایجاد رابطه جنسی .

مهرورزی و محبت به فرزند حد و اندازه ندارد

فراموش نکنید که محبت کردن به کودک و فرزند در تمامی سنین هیچ وقت حد و مرز مشخصی ندارد .

شاید در برخی موارد محبت زیادی کودک را لوس بار بیاورد اما مطمئن باشید تبعات آن بسیار کمتر از تبعات و آثار جبران ناپذیر کمبود محبت در کودک است . پس تا می توانید با کودک و بعدها فرزند بزرگسال خود دوست باشید تا او بتواند به جای دوری نمودن ، به شما اعتماد کند و مشکلات خود را با صمیمیت با شما درمیان بگذارد .

برای کودک خود وقت بگذارید . برای تفریح درست او برنامه ریزی نمایید و الگوهای رفتاری خوب را به او بیاموزید .