فرزند پروری چیست؟ اهمیت و روش ها + بهترین سبک‌ فرزندپروری

فرزند پروری فرآیندی اساسی در رشد و پرورش کودک است که شامل حمایت و راهنمایی او در زمینه‌های جسمی، عاطفی، اجتماعی و ذهنی است. روانشناسی کودک، فرزندپروری سالم را برای تقویت استقلال و سلامت روانی، آموزش مهارت‌های زندگی و اصول اخلاقی و پرورش شخصیت کودک توصیه می‌کند. فرزندپروری سبک‌های مختلفی از جمله مقتدرانه،مستبدانه،سهل‌گیرانه و طردکننده (والدین بی تفاوت) دارد که هریک تأثیر مستقیمی بر رفتار،اعتمادبه‌نفس و توانمندی‌های کودک دارند.

کارشناسان معنقدند که سبک مقتدرانه با ترکیب محبت و قانون‌مندی بهترین مسیر برای رشد سالم و همه‌جانبه فرزندان است. در این مطلب از بلاگ مامانی نو از دیدگاه یک روانشناس کودک خانم کوثر یاوری دربارۀ اصول و شیوه‌های فرزند پروری و نقش آن در شخصیت و آینده کودک صحبت می‌کنیم. با ماه همراه باشید!

فرزند پروری چیست؟

فرزند پروری مثبت از آن جهت مهم است که کیفیت روابط والد و کودک تاثیر مستقیمی بر رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی آنها دارد. هدف روانشناسی فرزندپروری تربیت کودکانی با سلامت روانی و جسمی و تقویت مهارت‌های اجتماعی و اعتماد‌به‌نفس در آن‌ها است

فرزندپروری به معنی فرایند حمایت و راهنمایی کودک در زمینه‌های رشد جسمی، عاطفی، اجتماعی و ذهنی از دوران نوزادی تا بزرگسالی است. این فرایند شامل تمام تعاملات والدین با کودکانشان می‌شود و اهمیت زیادی دارد، زیرا پایه رفتار، نگرش‌ها و جهان‌بینی کودک را شکل می‌دهد. مهارت فرزند پروری صرفاً به معنای مراقبت فیزیکی از کودک نیست، بلکه شامل فراهم‌کردن محیطی امن، حمایت عاطفی، آموزش مهارت‌های زندگی و هدایت فرزندان برای رسیدن به استقلال و رشد شخصیتی نیز می‌شود. از طریق فرزندپروری سالم، والدین حس امنیت کودک را تقویت می‌کنند، عزت‌نفس او را می‌سازند و توانایی‌های شناختی‌اش را پرورش می‌دهند.

تاریخچه فرزند پروری

روش‌های تربیت کودک در فرهنگ‌ها و دوره‌های مختلف تاریخی متفاوت بوده است. در گذشته، سبک‌های سخت‌گیرانه و مستبدانه رواج بیشتری داشتند، اما با پیشرفت روانشناسی فرزند پروری، اهمیت توجه به نیازهای عاطفی، اجتماعی و شناختی کودک بیشتر مورد توجه قرار گرفت. امروزه، فرزند پروری سالم و مثبت به‌عنوان رویکردی علمی و انسانی شناخته می‌شود.

چرا فرزند پروری مهم است؟

اهمیت فرزندپروری آنجاست که کیفیت روابط والد و کودک تاثیر مستقیمی بر رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی آنها دارد. فرزند پروری موفق به کودکان کمک می‌کند تا مهارت‌های اجتماعی، عزت نفس و اعتمادبه‌نفس بیشتری کسب کنند. همچنین، مهارت فرزند پروری صحیح می‌تواند از بروز مشکلات و شایع ترین اختلالات رفتاری و اختلالات عاطفی در آینده جلوگیری کند.

اهداف فرزند پروری

آموزش فرزندپروری اهداف زیر را دنبال می‌کند تا به رشد همه‌جانبه کودک یاری کند:

• تقویت سلامت روانی و عاطفی کودک
• پرورش مهارت‌ها و تعاملات اجتماعی
• انتقال ارزش‌ها و اخلاقیات
• پرورش کودکان مستقل و توانمند
• پیشگیری از رفتارهای بزهکارانه و پرخطر
• کمک به سلامت جسمی کودک
• رشد شناختی و ذهنی فرزندان
• جلوگیری از مشکلات رفتاری مثل پرخاشگری و افسردگی

عوامل مهم در فرزند پروری

عوامل متعددی در کیفیت فرزندپروری نقش دارند که شامل شخصیت والدین، شرایط اقتصادی، سطح تحصیلات، نقش مادر در فرزند پروری، و فرهنگ خانواده است. روانشناسی فرزند پروری نشان می‌دهد که آگاهی والدین از نیازهای فرزندان، یکی از عوامل کلیدی موفقیت در تربیت کودکان است.

انواع سبک‌های فرزند پروری

سبک فرزندپروری مقتدرانه از بهترین روش‌های تربیت کودکان است چرا که ترکیبی از محبت و قانون‌مندی است و بهترین مسیر برای رشد سالم و همه‌جانبه کودکان است

راه و رسم و سبک تربیتی کودکان در هر خانواده ممکن است متفاوت باشد، به‌ویژه اینکه فرزندپروری در عصر دیجیتال نیز با چالش‌های فراوانی روبروست. بسیاری از این سبک‌ها ممکن است غلط باشد، پس آموزش فرزندپروری صحیح از ضروریات تربیت فرزندان سالم است. 4 رویکرد اصلی فرزند پروری که والدین معمولا از آنها استفاده می‌کنند عبارت‌اند از:

1. فرزند پروری مقتدرانه (Authoritative Parenting)

یکی از بهترین روش‌های تربیت کودک، فرزندپروری مقتدرانه است. این سبک بر پایه محبت، احترام متقابل و تعیین قوانین روشن است. والدین هم گرم و صمیمی‌ و هم منطقی و سختگیرند و قوانین و محدودیت‌ها را با استدلال و ارائه راهکار مشخص می‌کنند. والدین مقتدر معمولاً از تشویق و پاداش بهره می‌گیرند. فرزندان والدین مقتدر معمولاً دارای اعتمادبه‌نفس بالا مهارت‌های اجتماعی قوی و توانایی حل مسئله هستند. همچنین این کودکان فعال و شاد هستند، وابستگی امن دارند و وضعیت تحصیلی‌شان خوب است.

2. فرزندپروری مستبدانه (Authoritarian Parenting)

در فرزندپروری مستبدانه، والدین قوانین سختگیرانه‌ای اعمال می‌کنند و تأکید زیادی بر نظم و انضباط شدید دارند. والدین مستبد کنترل زیادی بر فرزندان دارند و بر اطاعت کامل کودک از خودشان تأکید می‌کنند. والدین در این سبک تربیت کودک از قوانین سخت و حتی تنبیه بدنی استفاده می‌کنند و با توضیح و استدلال با کودک صحبت نمی‌کنند.

کودکان این والدین معمولاً دچار عزت‌نفس کم، مشکلات رفتاری و روحی و افت تحصیلی می‌شوند، مهارت‌های اجتماعی ضعیفی دارند و احتمال اعتیاد به مواد مخدر در آن‌ها زیاد است. این کودکان آزادی و احترام را در خانواده تجربه نمی‌کنند و رفتار تحکم‌آمیز را از والدین می‌آموزند.

3. فرزند پروری سهل گیرانه (Permissive Parenting)

در سبک فرزند پروری آسان‌گیر، والدین قوانین و محدودیت‌های کمی وضع می‌کنند و برای اجرای آن‌ها تمایل چندانی نشان نمی‌دهند و آزادی زیادی به فرزندان می‌دهند. آن‌ها از تنبیه یا نه گفتن به کودک پرهیز می‌کنند و معمولاً تلاش نمی‌کنند کودک را از رفتار بد یا انتخاب غلط منصرف کنند.

کودکانی که با سبک سهل‌گیرانه تربیت می‌شوند، معمولاً خودخواه هستند، عملکرد تحصیلی و تعامل اجتماعی ضعیفی دارند و بیشتر در معرض چاقی هستند، این کودکان توان مدیریت امور خود را ندارند و رعایت قوانین را یاد نمی‌گیرند. آزادی بیش از حد و عدم تعیین حدومرز، مشخصه اصلی این سبک است و روابط گرم والدین با فرزندان حفظ می‌شود، اما هدایت و راهنمایی محدود است.

4. فرزندپروری بی‌تفاوت (Uninvolved Parenting)

در سبک فرزند پروری بی‌تفاوت یا طردکننده، والدین نسبت به نیازهای کودک بی‌تفاوت هستند و دخالت کمی در زندگی او دارند. والدین بی‌اعتنا قوانین و استانداردهای مشخص تعیین نمی‌کنند و کودک باید خودش راه درست را پیدا کند. فرزندان والدین طردکننده معمولاً دچار کمبود محبت و افت تحصیلی شدید می‌شوند. تکانشی هستند و مهارت خودتنظیمی ضعیفی دارند. کودکی که با این سبک بزرگ می‌شود بیشتر در معرض مشکلات روانی، بزهکاری یا اعتیاد است.

بهترین سبک فرزندپروری چیست؟

طبق تحقیقات روانشناسی کودکان، فرزندپروری مقتدرانه بهترین سبک برای تربیت فرزند سالم است، زیرا میان محبت و قانون‌مندی تعادل برقرار می‌کند و در رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی سالم در کودکان تاثیر به‌سزایی دارد.

تاثیر روش‌های فرزند پروری بر رشد کودک

روش‌ها و سبک‌های تربیتی والدین تأثیر زیادی بر یادگیری، رفتار و رشد عاطفی، فکری و اجتماعی کودکان دارند. تصمیم‌ها و اقدامات والدین می‌توانند سلامت و موفقیت کودک در زندگی داشته باشند؛ پس بد نیست برای آموزش مهارت فرزندپروری صحیح با روانشناس کودک مشورت کنید. در ادامه، پنج تأثیر اصلی فرزند پروری بر رشد کودک را بررسی کرده‌ایم:

1. امنیت عاطفی

عشق و مراقبت همیشگی والدین به کودک احساس امنیت و ارزشمندی می‌دهد. امنیت عاطفی به کودک کمک می‌کند تا به دیگران اعتماد کند و روابط سالمی داشته باشد. در مقابل، غفلت یا مراقبت ناپایدار ممکن است سبب احساس ناامنی و اضطراب شود و توانایی کودک برای برقراری ارتباط با دیگران را تحت تأثیر قرار دهد.

2. رشد شناختی

فرزند پروری به طور مستقیم بر رشد شناختی کودک مثل توانایی‌های تفکر، حل مسئله و یادگیری تاثیر می‌گذارد. والدینی که کودکان را در فعالیت‌هایی مثل مطالعه یا بازی‌های آموزشی مشارکت می‌دهند، مهارت‌های تفکر انتقادی را پرورش می‌دهند. استفاده از پاداش و تقویت مثبت هنگام یادگیری، کودک را به کنجکاوی و علاقه به دانش تشویق می‌کند.

3. مهارت‌های اجتماعی

کودکان مهارت‌های اجتماعی حیاتی را از طریق تعامل با والدین و اعضای خانواده می‌آموزند. رویکردهای فرزند پروری که ارتباط صمیمی و همکاری را تشویق می‌کنند، به کودکان کمک می‌کنند همدلی، مهارت مذاکره و توانایی رعایت هنجارهای اجتماعی را یاد بگیرند. این مهارت‌های اجتماعی برای ایجاد دوستی‌ها و موفقیت در محیط‌های گروهی در آینده ضروری هستند.

4. عزت نفس و اعتمادبنفس

فرزند پروری سالم نقش مهمی در شکل‌گیری عزت‌نفس در کودکان و اعتماد به‌ نفس کودک دارند. تشویق مثبت، دلگرمی و فرصت‌ استقلال به کودکان کمک می‌کند به توانایی‌های خود ایمان داشته باشند، با چالش‌ها مواجه شوند و اهداف خود را دنبال کنند.

5. رشد اخلاقی و معنوی

فرزندپروری باکفایت به کودکان کمک می‌کند تا اصول اخلاقی خود را شکل دهند و ارزش‌هایی مانند صداقت، همدلی و مسئولیت‌پذیری را بیاموزند. این پایه اخلاقی بر تصمیم‌گیری و تعاملات آن‌ها با دیگران در طول زندگی تأثیر می‌گذارد.

مهارت ها و اصول فرزند پروری موفق

هر کودک ویژگی‌های شخصیتی، روحیات و علایق خاص خودش را دارد پس برای فرزندپروری سالم باید روش تربیتی کودک را متناسب با خصوصیات کودک انتخاب کنید. در زیر به عواملی اشاره کرده‌ایم که برای توفیق در فرزندپروری در عصر دیجیتال باید به آن‌ها توجه کنید.

1. والدین الگوی اصلی برای کودکان

والدین با رفتار و کردار خود بیشترین تاثیر را در شکل‌گیری شخصیت کودک دارند. کودکان، به‌ویژه در سنین کمتر، رفتار والدین را الگو قرار می‌دهند. پرخاشگری والدین یا رفتارهای منفی می‌تواند در فرزندان پرخاشگری و ناهنجاری‌های رفتاری ایجاد کند، همان‌طور که کودک احترام، صداقت و مهربانی را نیز از پدر و مادر خود الگو می‌گیرد.

2. اهمیت محبت والدین به فرزندان در فرزند پروری

ابراز عشق و محبت باعث امنیت عاطفی و افزایش اعتمادبه‌نفس کودک می‌شود. در فرزندپروری سالم، محبت و واکنش مثبت والدین بسیار مؤثرتر از انتقاد و تنبیه است. وقتی کودکان کاری را درست انجام می‌دهند، آن‌ها را تحسین و تشویق کنید. این کار به مرور باعث می‌شود کودک آن رفتارهای مطلوب را بیشتر بروز دهد.

3. توجه به جنسیت کودک

یکی از مهم‌ترین اصول فرزند پروری توجه به جنسیت کودک است. هر کودک با توجه به جنسیت خود نیازها و حساسیت‌های خاصی دارد. شناخت این تفاوت‌ها به والدین کمک می‌کند روش‌های تربیتی مناسبی برای هر کودک ارائه دهند و از فشارهای غیرضروری جلوگیری شود.

4. حضور فعال والدین در پرورش فرزندان

حضور فعال والدین به معنای مشارکت در لحظات روزمره و ایجاد اوقات با کیفیت خانوادگی است. برنامه‌ریزی برای فعالیت‌های مشترک و توجه به نیازهای فرزند، حتی از طریق کارهای کوچک، ارتباط محبت‌آمیز و رفتار مثبت او را تقویت می‌کند. حضور فعال در بازی، آموزش و گفت‌وگو باعث می‌شود کودک مهارت‌های اجتماعی و عاطفی خود را بهتر توسعه دهد.

5. اهمیت فرزند پروری متناسب با سن کودک

کودک در هر مرحله سنی نیازها و روحیات خاص خود را دارد؛ مثلاً، روش برخورد با کودک 2 ساله با روش تربیت کودک 5 ساله فرق دارد. در روانشناسی فرزند پروری توصیه می‌شود که والدین باید با رشد کودک خود همگام باشند و روش‌های تربیت کودک را متناسب با سن و توانایی‌های او تنظیم کنند.

6. وضع قوانین و محدودیت‌های لازم

برای تربیت کودک مسئول و کودکی با توانایی خودکنترلی بالا، والدین باید از همان کودکی قوانین و محدودیت‌های مشخصی وضع کنند. این قوانین به کودک کمک می‌کند انتظارات والدین را بفهمد و رفتار خود را مدیریت کند. والدین با ثبات در اجرای قوانین و عواقب رعایت‌نکردن آنها، حس مسئولیت و احترام به قواعد را در فرزند تقویت می‌کنند.

7. آموزش استقلال به کودکان

فرصت دادن به کودکان برای تصمیم‌گیری و تجربه مستقل، مهارت‌های حل مسئله، اعتمادبه‌نفس و مسئولیت‌پذیری را تقویت می‌کند. دانستن مهارت فرزند پروری به والدین کمک می‌کند از کنترل بیش از حد خودداری کنند و کودک را در مسیر یادگیری مستقل همراهی کنند. تلاش کودک برای دستیابی به استقلال طبیعی است و والدین نباید آن را با نافرمانی یا عصیان اشتباه بگیرند.

8. ثابت‌قدم بودن در تربیت و پرورش فرزندان

ثبات در قوانین و اجرای مداوم آن‌ها، مهم‌ترین ابزار انضباطی والدین است. تغییر مداوم یا اجرای متناوب قوانین باعث سردرگمی و بروز رفتارهای نادرست در کودک می‌شود. والدین باید مرزهای غیرقابل مذاکره را شناسایی کرده و آن‌ها را با خرد و منطق، نه تحکم و زورگویی، اجرا کنند.

9. اجتناب از نظم و انضباط شدید در فرزند پروری

سختگیری بیش از حد موجب اضطراب، سرکشی و کاهش خلاقیت می‌شود. فرزندپروری اندیشمندانه ایجاب می‌کند که از تنبیه بدنی کودک خودداری کرده و در عوض بدون خشونت و پرخاش، برای کودکی زمانی تعیین کنید تا به رفتار خود فکر کند.

10. تعیین و توضیح قوانین و تصمیمات برای بچه ها

توضیح روشن انتظارات، بیان احساسات و یادآوری عواقب رفتار کودک در فرزند پروری اصولی به کودک کمک می‌کند منطق تصمیمات را درک کند. همچنین مشارکت دادن او در تصمیم‌گیری باعث افزایش انگیزه و مسئولیت‌پذیری‌اش می‌شود. وقتی والدین دلایل قوانین را توضیح دهند، پذیرش آن‌ها برای کودک آسان‌تر شده و مهارت تفکر منطقی و رعایت چارچوب‌ها را می‌آموزند.

11. احترام به کودک در فرزندپروری سالم

والدین با آموزش فرزندپروری یاد می‌گیرند که احترام به شخصیت و نظر کودک باعث تقویت عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس او می‌شود. کودکی که مورد احترام قرار می‌گیرد، در روابط اجتماعی خود موفق‌تر عمل می‌کند.

12. آگاهی از نیازها و محدودیت‌ها در فرزندپروری به عنوان والد

شناخت شرایط روانی، جسمی و عاطفی کودک از اصول اساسی فرزند پروری موفق است. به والدین کمک می‌کند تصمیمات مناسبی بگیرند. این آگاهی مانع از فشارهای غیرضروری و خطاهای تربیتی می‌شود.

13. آموزش مهارت زندگی به بچه ها از اصول فرزند پروری

مهارت‌هایی مثل مدیریت زمان، همکاری، حل مسئله و مهارت‌های اجتماعی ضروری هستند. والدین می‌توانند این مهارت‌ها را از طریق بازی، گفتگو و فعالیت‌های روزمره به کودکان آموزش دهند.

14. اجازه بدهید کودکان شکست را نیز تجربه کنند

تجربه شکست باعث یادگیری و تقویت تاب‌آوری می‌شود. والدین باید حمایت‌کننده باشند و به کودک فرصت دهند تا از اشتباهات خود درس بگیرد.

15. انعطاف‌پذیر بودن در روش‌های فرزندپروری

هر کودک ویژگی‌ها و نیازهای منحصر به فرد دارد. والدین باید روش‌ها و قوانین خود در فرزند پروری را با توجه به شرایط و روحیات کودک تغییر دهند تا تربیت موثر باشد.

16. مراقب سبک دلبستگی خود باشید

کیفیت رابطه عاطفی والدین با کودک نقش مهمی در شکل‌گیری دلبستگی ایمن دارد. والدین باید سبک دلبستگی خود را بشناسند و روابط محبت‌آمیز و قابل پیش‌بینی با کودک برقرار کنند.

17. در فرزند پروری کمال‌گرایی را کنار بگذارید

انتظارات بیش از حد والدین می‌تواند باعث اضطراب، استرس و کاهش اعتمادبه‌نفس کودک شود. پذیرش محدودیت‌ها و تمرکز بر پیشرفت تدریجی کودک از اصول فرزندپروری سالم است.

روش های اشتباه فرزند پروری

ناآگاهی از مهارتهای فرزند پروری صحیح باعث می‌شود که برخی والدین از روش‌های سنتی تربیت کودک یا روش‌های غلط دیگری پیروی کنند که موجب لطمات روحی و شخصیتی بسیاری به کودکان می‌شود. موارد زیر از اشتباهات رایج در فرزندپروری است:

• تهدید و تنبیه بدنی
• تعیین مجازات نامتناسب
• بی‌توجهی به نیازهای عاطفی کودک
• سهل‌انگاری بیش از حد
• تحمیل انتظارات غیرواقعی

فرزند پروری مثبت چیست؟

فرزندپروری مثبت بر ایجاد رابطه‌ سالم و عاطفی میان والدین و کودکان استوار است. در این روش، تمرکز بر تشویق، تقویت رفتارهای مثبت و ایجاد محیطی حمایتی است. والدین با استفاده از این سبک، اعتماد متقابل را تقویت کرده و به کودکان می‌آموزند که مسئولیت‌پذیری و همدلی بخشی از زندگی است.

نقش مادر در فرزند پروری چیست؟

مادران با ایجاد امنیت عاطفی، آموزش مهارت‌های زندگی و پرورش توانایی‌های شناختی و اجتماعی، نقشی اساسی در موفقیت کودکان دارند. نقش مادر در فرزند پروری بسیار حیاتی است چرا که حضور او به عنوان منبع محبت و اعتماد، به کودک کمک می‌کند تا دلبستگی ایمن و اعتماد به دیگران را تجربه کند. به همین دلیل، هیچکاه از نقش مادر در تربیت فرزند غافل نگردید.

معرفی کتاب‌های مناسب فرزندپروری

برای آموزش فرزند پروری موفق کتاب‌های زیادی وجود دارد که با خواندنشان می‌توانید دانش و مهارت خود را در این زمینه افزایش دهید:

• فرزندپروری مثبت، نوشته جین نیلسن
• کلیدهای فرزندپروری موفق، نوشته جان گاتمن
• فرزندپروری با کفایت، جان فیلیپ لوییس و کارن مک‌دونالد لوییس
• روانشناسی فرزندپروری، نوشته لارنس استینبرگ
• فرزند پروری اندیشمندانه، نوشتۀ آلیستر کوپر و شیلا درفرن

سوالات متداول در خصوص فرزند پروری

در پایان این مطلب از وبلاگ مامانینو به چند سوال مهم دربارۀ مهارتهای فرزند پروری پاسخ می‌دهیم.

اهمیت فرزند پروری چیست؟

آموزش مهارتهای فرزندپروری برای داشتن فرزند و جامعۀ سالم حیاتی است و شخصیت و آیندۀ کودک را شکل می‌دهد.

روش های فرزندپروری کدامند؟

شیوه‌های تربیتی والدین معمولاً در یکی از این 4 دسته جای می‌گیرد: سبک فرزند پروری مقتدرانه، مستبدانه، بی‌اعتنا و سهل‌گیرانه.

روش های قرزند پروری سالم کدامند؟

در روانشناسی کودک، شیوۀ مقتدرانه را بهترین روش تربیت کودک می‌دانند.

روش های فرزند پروری نا سالم کدامند؟

روشهای سهل‌گیرانه، مستبدانه و طردکننده اثرات بدی بر سلامت روان کودک می‌گذارند و از سبک‌های فرزندپروری ناسالم هستند. شیوۀ تربیتی هلیکوپتری (که کودک را بیش‌ازحد تحت نظارت قرار می‌دهد) یا سبک ماشین برف‌روب (که نمی‌گذارد کودکی با مانعی روبرو شود و شکست را تجربه کند) نیز از روش‌های غلط فرزندپروری هستند.

آیا بچه ها از پدر و مادر الگوبرداری می‌کنند؟

بله، کودکان مدام در حال الگوبرداری از والدین هستند پس رفتار و گفتار آن‌ها تاثیر زیادی در شکل‌گیری شخصیت کودک دارد.

آیا تعیین قوانین و محدودیت در فرزندپروری ضروری است؟

بله. وضع قوانین و مرزهای مشخص در تربیت فرزند، مسئولیت‌پذیری، رعایت قوانین و مدیریت رفتار را به کودک می‌آموزد.

آیا تنبیه بدنی در فرزندپروری کار درستی است؟

خیر، تربیت فرزند هرگز نباید با کتک و خشونت فیزیکی و زبانی همراه باشد چرا که صدمات روحی جبران‌ناپذیری به کودک می‌زند.

بهترین سبک فرزند پروری چیست؟

شیوۀ تربیتی مقتدرانه بهترین سبک فرزندپروری است که مبتنی بر ایجاد رابطۀ صمیمی و تعیین محدودیت‌های منطقی است.

اهمیت همکاری در فرزندپروری پس از جدایی والدین چیست؟

بنا به اصول روانشناسی فرزند پروری، برای جلوگیری از سردرگمی فرزندان طلاق، هماهنگی تربیتی میان والدین بسیار مهم است. ثبات عاطفی، همکاری در تصمیم‌گیری و توجه به نیازهای روحی کودک، در این شرایط اهمیت زیادی دارد.

منبع: childhope