نادیده گرفتن والدین و 7 کاری که باید انجام دهید وقتی کودک شما را نادیده می گیرد

7 کاری که باید انجام دهید وقتی کودک شما را نادیده می گیرد

نادیده گرفتن والدین توسط کودکان یک از دغدغه های مهم پدر و مادرهاست. در این مقاله به بررسی دلایل نافرمانی کودکان خواهیم پرداخت، زمانی که کودک به راهنمایی های والدین گوش نمی دهد نباید در مقابل رفتار او واکنش عصبی نشان دهید و  همچنین نباید  کودک را در زمانی محدود تحت فشار  بگذارید چرا که موجب می شود کودک نیز با رفتار حق به جانبی که از خود نشان می دهد شما را ناامید کند.

نادیده گرفتن درخواست های کودک و درخواست انجام خواسته های شما قابل پذیرش نیست. باید فرزندتان را طوری آموزش دهید که با اولین درخواست به شما گوش کند. در غیر این صورت ، نادیده گرفتن درخواست های شما می تواند به یک عادت رایج تبدیل شود.

حال به بررسی 7 مورد که رعایت آنها باعث می شود کودک شما را نادیده نگیرد می پردازیم.

1) حواس پرتی ها را از بین ببرید و به او توجه کنید

زمانی که کودک مشغول بازی و یا تماشای تلویزیون در اتاق دیگر است و شما به طور همزمان کودک را صدا میزنید ممکن است کودک این موضوع را نادیده بگیرد و دلیل این واکنش مجذوب بودن کودک در محیط است.
یا به عنوان مثالی دیگر زمانیکه کودک در جاده در حال دوچرخه سواری می باشد و شما از او می‌خواهید دوچرخه را کنار بگذارد، ممکن است او حرف شما را نادیده گرفته و به کار خود ادامه دهد و از جاده عبور کند،در این حالت نیز شما باید بر روی واکنش خود دقت داشته باشید که به جای تنبیه و کتک زدن کودک به او بفهمانید باید حواس پرتی اش را کنار گذاشته و به سخنان شما احترام بگذارد.

قبل از اینکه به او دستور دهید، مطمئن شوید از همه حواس پرتی ها خلاص شود.

بنابراین قبل از اینکه به او دستور دهید، مطمئن شوید از همه حواس پرتی ها خلاص شود، تلویزیون را خاموش کنید، نام او را صدا کنید و ارتباط چشمی برقرار کنید. حتی ممکن است لازم باشد که دستی را روی شانه او بگذارید سپس ، به او دستورالعمل های واضحی را بدهید و آنچه را که می خواهید انجام دهد را مشخص کنید.

بهتر است دستورالعمل های خود را کوتاه و ساده با گفتن چیزی شبیه به این “لطفا اسباب بازی هایت را جمع کن” انجام دهید و از صدای محکم اما بی طرف استفاده کنید.

2) از فرزند خود بخواهید که دستورالعملهای شما را تکرار کند

با درخواست از او برای تکرار دستورالعمل های شما اطمینان حاصل کنید که کودک آنچه را که گفته اید درک می کند.
به عنوان مثال بپرسید  “خوب ، حالا شما قرار است چه کاری انجام دهید؟” اگر کودک کاری را که به او داده اید عنوان کرد می توانید بفهمید که به خوبی فهمیده و موضوع را درک کرده است که چه کاری از او خواسته اید.

3) یک هشدار بدهید تا نادیده گرفته نشوید

بعد از اینکه کاری به فرزندتان محول کرده اید و مطمئن شدید که او فهمیده است، باید حدود پنج ثانیه صبر کنید چون ممکن است اندکی طول بکشد تا اطلاعات  و دستورالعمل دریافت کرده را درک کند،  اما اگر او هیچ تلاشی برای پیگیری فرمان شما نکرد و  شما را نادیده گرفت دوباره به او آن هشدار دهید. مثلاً بگویید ، “اگر همین الان به اتاقت رو تمیز نکنی ، امشب اجازه بازی کردن با کامپیوتر خودت رو نداری” این چیزی است که شما واقعاً آمادگی انجام آن را دارید.

حتی اگر کودک شما را به طور کامل نادیده نگیرد ، از همین رویکرد استفاده کنید. اگر او چیزی مانند “من می دانم!” یا “من این کار را در یک دقیقه انجام می دهم”  گفت به او هشدار دهید و به او بیاموزید که وقتی کاری به او محول میکنید، باید طبق خواسته های شما، کارها را انجام دهد.

4) دنبال کردن واکنش ها و پیامد های رفتاری کودک

بعد از هشدار دادن ، پنج ثانیه دیگر صبر کنید. اگر فرزند شما شروع به تلاش برای انجام آنچه شما خواسته اید کرد،  نتیجه آن را بررسی کنید و به او جایزه ای اعطا کنید. مانند اسباب بازی مورد علاقه فرزندتان یا لوازم الکترونیکی مورد علاقه اش.
فقط اطمینان حاصل کنید که برای مدت کوتاهی این امتیازات را از او دور کرده اید. و در صورت عدم انجام صحیح دستورات اسباب بازی  و یا وسایل الکترونیکی او را برای بقیه روز مخفی کنید و بگویید این موضوع تنبیه تو می باشد.

 5) برنامه ریزی برای حل مشکلات

اگر فرزند شما درخواستهای شما را غالباً نادیده می گیرد ، برنامه ای برای رفع مشکل ایجاد کنید. انتظارات خود را با گفتن این موضوع مشخص کنید: “من انتظار دارم اولین باری که از شما چیزی را خواستم آن را انجام دهی”. برای برخی از کودکان ، ستایش و توجه مثبت به رفتار خوب کافی است تا آنها را برای انجام کار ترغیب کند. بنابراین اگر هنگامی که به فرزند خود میگویید “کار بزرگی انجام دادی که تلویزیون را خاموش کردی” ممکن است برای او انگیزه بیشتری ایجاد کنید که این کار را دوباره انجام دهد.

برخی از بچه ها نیز برای پیروی کردن از راهنمایی ها به انگیزه بزرگتری نیاز دارند.در این حالت ها برای ایجاد انگیزه در فرزند خود میتوانید از یک سیستم پاداش یا یک سیستم اقتصادی استفاده کنید.

6) پشت سر گذاشتن مشکلات مهم

اگر فرزند شما در محیطی بیشتر از محیط خانه همانند محیط مدرسه و … حضور دارد و در ان محیط نیز کم توجهی میکند باید مسائل مهم تر زندگی را فراموش کرده به این موضوع رسیدگی کنید چون در اصل این موضوع مهم تر از هر چیزی است.

این سؤالات را از خود بپرسید:

• آیا او می تواند مشکل شنوایی داشته باشد؟ اگر به نظر می رسد او در شنیدن یا درک مطالب شما مشکل دارد ، شنوایی فرزندتان را بررسی کنید.

• آیا کودک شما از نظر توجه مشکل دارد؟ اگر فرزند شما آنقدر روی کارهایی که انجام می دهد متمرکز است که شما را نمی شنود ، یا اگر نمی تواند به اندازه کافی تمرکز کند تا آنچه را که شما گفته اید انجام دهد، ممکن است مشکل اساسی مانند ADHD داشته باشد.

• آیا فرزند شما مسئله شناختی دارد؟ مشکلات رشد یا اختلالات شناختی ممکن است کودک را برای پردازش اطلاعات و اقدام در مدت زمان کوتاه سر در گم کند.

اگر فکر می کنید فرزند شما ممکن است یک مسئله اساسی پزشکی یا سلامت روان داشته باشد، با پزشک متخصص اطفال و یا روانشناس صحبت کنید. مهم است که قبل از ایجاد طرحی برای رفع مشکل ، این موارد را بررسی کنید.

فریاد زدن ، کتک زدن و . . .  مواردی است که باعث می شود فرزند، شما را نادیده بگیرد.

7) دوری از تله های وسوسه انگیز

بعضی اوقات، والدین ناخواسته بچه ها را آموزش می دهند تا از آنها چشم پوشی کنند. فریاد زدن ، کتک زدن و . . .  مواردی است که باعث می شود فرزند، شما را نادیده بگیرد. طولانی سخنرانی کردن و دادن دستورات بیش از حد نیز باعث می شود فرزند شما دیگر به حرفتان گوش ندهد. هشدارهای مکرر، به فرزند شما یاد می دهد که لازم نیست اولین بار که حرفی را می شنوید گوش کند.

ریشه های نادیده گرفته شدن والدین

به بچه ها آموزش دهید تا با احترام مخالف باشند

یکی از مهمترین مهارتهایی که کودکان باید بیاموزند این است که چگونه با دیگران با احترام مخالفت کنند. بچه به طور معمول در مدرسه، فردیت و استقلال خود را برقرار می کنند ، نظرات خود را در مورد مسائل بیان می کنند و می فهمند که به چه چیز هایی علاقه دارند و به چه چیزهایی علاقه ندارند.

از نظر توسعه ای، این خوب است که کودکان یاد بگیرند که نظرات خود را شکل دهند و بتوانند افکار و ایده های خود را بیان کنند. اما برای بچه ها مهم است که درک کنند که باید خودشان را با احترام بیان کنند ، گاهی در مورد بحث در مورد بزرگسالان یا بچه های دیگر صحبت کنند. در حقیقت ، توانایی به اشتراک گذاشتن آرام ایده های شما حتی در صورت مغایرت با دیدگاه افراد دیگر ، نشانه بلوغ است. وقتی بزرگسالانی را می بینید که قادر به انجام این کار نیستند، به نظر نابالغ می رسد.

آنچه والدین می توانند برای تشویق بحث های مودبانه انجام دهند

1) مدیریت

به آنچه که کودک شما در زمان تماشای خبر و تلویزیون می بیند توجه داشته باشید و آنچه را که کودک شما به صورت آنلاین می بیند را کنترل کنید. سیاستمداران و صاحب نظران ممکن است در تلویزیون توهین کنند و یا ممکن است مردم اظهارات وحشتناک را بصورت آنلاین در شبکه های اجتماعی بیان کنند. مهم است که کودکان امروز بیاموزند چگونه معناداری و زورگویی را بپذیرند و احترام و تمدن را انتخاب نمایند.

 2) تشویق

کودک خود را تشویق کنید که شنونده خوبی باشد. گوش دادن نشانه احترام و یک مهارت مهم برای مدرسه و زندگی است. به فرزند خود بیاموزید که واقعاً به حرفهای دیگران گوش دهد و سعی کند دیدگاه آنها را بفهمد.

3) تغییر نگاه و توجه

از کودک بخواهید که از دید دیگران مسائل را ببیند، این یکی از جنبه های اساسی همدلی است. وقتی بچه ها عادت می کنند مسائل را از دید دیگران ببینند، یاد می گیرند مسائل را بهتر درک کنند.

4) صادق بودن

به فرزند خود بیاموزید که با اعتقادات و افکار خود صادق باشد. به او بگویید که اعتماد به نفس خود را از دست ندهد و از یاد نبرد که اطمینان داشتن به عقاید و افکار شخصی به این معنا نیست که برای قوی تر کردن خود باید به عقاید دیگران توهین کنید.

بهای زیاد به کودک موجب می شود کودک را به انسانی سو استفادگر و خودخواه تبدیل کند. بنابراین نحوه برخورد والدین با کودک بسیار حائز اهمیت است. در صورتی که شما تمامی اصول تربیت فرزند را رعایت کنید کودک نیز شما را نادیده نمی گیرد و یا اینکه بهتر است بگوییم رفتار کودک، نتیجه رفتار شماست چون شما الگوی او هستید و اگر شما احترام گذاشتن به دیگران را رعایت نکنید نمی توانید انتظار رفتار خوبی را از فرزندتان داشته باشید و یا انتظار داشته باشید که کودک شما فردی مودب باشد.

بنابراین قبل از تربیت فرزندتان بهتر است بر روی رفتار خود متمرکز شوید.